طراحی سیستم‌های اعلام و اطفا حریق

1. طراحی و برنامه‌ریزی اولیه سیستم اعلام حریق

• تحلیل ریسک ساختمان
  مناطقی مانند آشپزخانه، اتاق سرور، پارکینگ و انبارها به عنوان نقاط پرخطر شناسایی می‌شوند. همچنین، ابعاد و کاربری ساختمان همراه با تعداد طبقات بررسی می‌شود تا سیستم مناسبی انتخاب گردد.
• انتخاب نوع سیستم مناسب
  ساختمان‌های کوچک به سیستم متعارف (Conventional) نیاز دارند، درحالی‌که برای ساختمان‌های بزرگ و پیچیده، سیستم آدرس‌پذیر (Addressable) یا هوشمند گزینه بهتری است.
• ترسیم نقشه‌های دقیق
  نقشه‌های جانمایی شامل مکان دتکتورها، پنل کنترل، آژیرها و شستی‌ها مطابق با استانداردها طراحی می‌شوند.

2. نصب تجهیزات سیستم اعلام حریق

دتکتورها (آشکارسازها):

• نصب دتکتور دودی در سقف.
• نصب دتکتور حرارتی در مکان‌های پرخطر.
• استفاده از دتکتورهای ترکیبی برای دقت بالاتر.

پنل کنترل اعلام حریق:

• نصب پنل در محل‌های در دسترس مانند اتاق نگهبانی.
• اتصال دتکتورها به پنل با استفاده از کابل‌های مقاوم در برابر حریق مطابق استاندارد BS 5839.

آژیرها و چراغ‌های هشدار:

• جانمایی مناسب آژیر اعلام حریق برای شنیدن هشدار در تمام فضاها.
• نصب چراغ‌های هشدار برای مکان‌های پر سر و صدا.

شستی اعلام حریق:

• نصب شستی‌ها در مسیرهای خروج اضطراری با ارتفاع استاندارد 1.2 متر.

3. کابل‌کشی و سیم‌کشی اعلام حریق

• استفاده از کابل‌های مقاوم در برابر حریق مطابق استاندارد BS 7629.
• جداسازی کابل‌های برق و اعلام حریق برای جلوگیری از تداخل.

4. آزمایش و راه‌اندازی سیستم اعلام حریق

• بررسی عملکرد دتکتور دودی با اسپری دود مصنوعی.
• آزمایش دتکتور حرارتی با تست‌کننده حرارتی.
• بررسی عملکرد آژیرها و چراغ‌های هشدار و اطمینان از صحت عملکرد.
• تهیه گزارش تست و ارائه برای دریافت تاییدیه آتش‌نشانی.